BeMC

De BeMC is een nieuwe meerdaagse mountainbike race in België. Ze noemen zich The Hardest Mountainbike Tour in the Benelux. Hier konden we niet ontbreken en dus schreef ik mezelf in om hier aan deel te nemen. Jammer genoeg werd ik de week voordien ziek en had ik een infectie in mijn buik. Zo moest ik antibiotica nemen en had ik het gevoel dat ik leeg aan het lopen was

Ik had het geluk om samen met onze team sponsors ( Alarmen Wouters ) Pat en Zoef met de mobilhome naar La Roche te vertrekken. Op deze manier had ik een prachtige ondersteuning tijdens de race en hiervoor ben ik hen erg dankbaar. Eens in La Roche aangekomen (vrijdagavond) kropen we snel ons bed in. Na een erg goede nachtrust die ik de voorbije week door mijn infectie had gemist, konden we ons inschrijven. In de inschrijvingsbrochure merkte ik op dat ik tussen de favoriete renners stond, helaas had men geen foto opgenomen en een Nederlandse vlag naast mijn naam gezet. Ik vond het in ieder geval leuk dat men mij deze favorietenrol gaf, maar besefte wel dat dit niet realistisch was en te hoog gegrepen.

klaar om te vertrekken

Stage 1: La Roche- Bomal 84km 2600hm

Aan de start was het weer fijn om mensen te ontmoeten die we een tijdje niet gezien hadden. Altijd leuk bijpraten en dit bij super mooie temperaturen. Het aanschuiven in de startbox verliep chaotisch en even vreesde ik voor een fiasco van de organisatie. Het startschot werd gegeven en we vertrokken direct met een super steile klim. Omdat ik de hele week niet goed was en zelfs zwaar heb getwijfeld te starten, besloot ik de eerste rit rustig aan te doen omdat er nog twee loodzware dagen zouden aankomen. Ondertussen fietsten we op prachtige paden en was het genieten. Het werd snel duidelijk dat dit een zwaar parcours was en dat de organisatie erg hun best had gedaan het maximale uit de omloop te halen. De rit was echt loodzwaar en zeer steil, uiteraard gevolgd door zeer lastige maar mooie afdalingen.

Ondertussen kreeg ik van Zoef mijn bidon met sponsors sportfoods die ik erg nodig had tijdens deze race. Plots werd het parcours enorm ruw met erg lastige wegen waar ik mezelf afvroeg of er ooit eerder een biker had door gereden.Het was echt enorm hard afzien. Er waren gewoon geen stukken waar je eens op ademen kon komen waardoor je de hele rit maxiaal moest gaan.

Ik kwam dan ook compleet leeg over de finsh. De verschillen waren al enorm groot op de eerste dag en al vele bikers hielden het voor bekeken aangezien het veel te zwaar was. Ik had er goed aan gedaan om niet over mijn limiet te gaan want anders vreesde ik dat ik zelfs niet was kunnen aankomen. Gelukkig heb ik genoeg ervaring om te weten hoe ik een meerdaagse best kan indelen en zeker na een ziekte.

De uitslag was niet goed maar de driedaagse uitrijden zonder kleerscheuren werd nu een doel. Want wie deze meerdaagse kan uitrijden, kan echt wel een stukje fietsen …

Uitslag: 42^ste algemeen 36^ste M1 ( tot 40j )

Stage 2: Bomal- Bomal 88km 2600hm

In het peleton deden zich de wildste verhalen over deze rit. Een ding was zeker…het zou ongelooflijk zwaar woden. Iedereen ging na dag 1 met een bang hartje naar dag 2. Na een rampzalige neutrale start door het centrum van Bomal konden we beginnen koersen. Ik nam weer het besluit om rustig aan te doen en me te sparen voor het zware middenstuk. De tracks waren weer ongeloofelijk mooi en het was echt op en top genieten van de prachtige en voor mij onbekende omgeving. De prachtige paden volgden elkaar op. Ik voelde mezelf ook veel beter en kon nu ook meer genieten. Toch durfde ik nog steeds niet vol door te gaan met de schrik dit zwaar te moeten bekopen.

In de lastige afdalingen bleef  ik het moeilijk hebben en draai de ik vaak de knop op om even te relaxen en zonder schade beneden aan te komen. Ik noem dit het Transschwarzwaldsyndroom waar ik dan last van krijg ( lees val TS deze zomer ).

Naar het einde toe bolde alles een beetje beter waardoor ik beter kon eindigen dan de dag voordien. Ik was dan ook tevreden omdat ik een veel beter gevoel had op de fiets. Na de aankomst waren er pannekoeken, koekjes en drank voorzien…een pluim voor de organisatie.

Na de aankomst had ik weer de luxe mijn bike te poetsen aan de mobilhomen en lekker te kunnen eten en vooral heel goed slapen !

Uitslag: 26^ste algemeen 23^ste M1

Stage 3: Bomal- La Roche 80km 2300hm

Bij iedereen zaten de benen al vol melkzuur. We hadden al twee dagen prachtig weer en ongeloofelijke mooie padjes. Ik noem dit werkelijk een mountainbike paradijs ! Die morgen stond ik op met onzettend veel buikpijn. Ik wist totaal niet wat dit was en vreesde voor mijn apendix. Zou ik wel durven starten ? Ik wist het even niet meer. Ik nam het besluit om te starten en proberen de finish te halen .

Ik startte bijzonder traag en het liep voor geen meter. Ik voelde bij elke trap ontzettend veel pijn in mijn buik en zag het even niet goed meer zitten. Maar ik moest en zou La Roche halen want opgeven is wel laatste wat ik wilde. Ondertussen was het parcours weer wondermooi en kon ik ook genieten van enkele parchtige uitzichten. Bij slecht weer vrees ik wel dat alles hier bijzonder gevaarlijk zou zijn, zelfs bij droogte als nu was dit vaak al het geval.

In de 2^e helft van de race begon ik me plots veel beter te voelen en kon ik langzaam opschuiven. Ik liet me nog verleiden door enkele kinderen die vroegen om door een rivier te rijden. Zag ik toch wel niet goed dat ik tot mijn billen door het water moest. Maar dit kon er bij dit goede weer nog wel bij.

Op het einde kregen we 2 super steile beklimmingen waar heel veel volk moest afstappen en tevoet ging. Ik had nog wat power over en reed op 3 m na alles naar boven. Ik kon zo zeker een 20-tal plaatsen goed maken en kon zo onverwacht nog sterk aankomen.

Ik genoot van de aankomst in La Roche en was tevreden over mezelf dat ik deze meerdaagse tot een goed einde kon brengen want het was een heel lastige klus. De conditie was niet zo goed maar ik ben vooral zeer blij dat ik doorheen deze race hebben kunnen groeien en dat is goed voor de komende wedstrijden.

Uitslag: 21^ste algemeen 19^ste M1

Klassement: 27^ste algemeen 22^ste M1

Puntenklassement: 20^ste

http://www.chronorace.be/web2/Classements/ListeRapports.aspx?eventId=6592774799382

Pat werd 43ste algemeen en 9de master

Foto’s getrokken door Zoef

Besluit

De BeMC moet een meerdaagse worden die je als marathonrijder echt op je palmares moet hebben. Een aanrader voor iedereen die toch van dat beetje meer en zwaarder werk wil.

De BeMC is een erg zware 3daagse waar je best goed voor getraind bent. Je kan best zorgen voor een goede ondersteuning en goed materiaal. De organisatie heeft dit goed gedaan voor de eerste keer (er zijn nog wel werkpunten voor de toekomst).

Positief:

super bevoorradgingen ( al hadden de laatste niet veel hoorde ik ), omloop was gewoon top, sfeer , chronorace timing, trui systeem, punten klassement

Negatief:

De bepijlingen waren soms niet duidelijk genoeg, afspuit stand was matig, geen douche voor renners die niet verbleven in het hotel ( wat als er regen is  ?), communicatie naar renners toe kon soms beter