CyCo Endurance Team
Nisraman
Na de sneeuw en ijswater graind raid Nisramont en de berekoude met afgelaste zwemmen La Roche111, moest er nu toch ook weer iets speciaals komen. In tegenstelling tot La Roche111, was het nu zelfs te warm om met pak te zwemmen en werden we door de reglementen verpicht te zwemmen in onze trisuit. Nadien zou deze Nisramam in ons geheugen gegrift staan als een zware omweers editie …
Normaal zou ik met mijn vader vrijdagavond afzakken naar Nisramont om te overnachten in een tentje. Omwille van hevig omweer koos ik voor mijn eigen bed en vroeg opstaan op zaterdag. Na erg vroeg opstaan zag het weer er schitterend uit en keek ik zelfs niet meer op de buienradar. Eens aangekomen, was het een hele klus om al het materiaal klaar te zetten. Ik som deze even op:
– Zwemmen: zwembril en badmuts;
– Koersfiets: schoenen,helm, bril, op de fiets gels en reservemateriaal;
– Mountainbike: schoenen en reservemateriaal;
– Trail running: trail-schoenen en gels.
We vertrokken voor 1km zwemmen in open water. Ik voelde me best goed in het water maar snel zwemmen is nu eenmaal niet mijn ding. Ik merkte wel dat ik naar het einde toe sneller zwom dan anderen en plaatsen kon winnen. Plots begon het enorm hard te regenen en bliksemen, ik kreeg toch wel een beetje schrik in het water en was blij dat ik er na 1 km uit kon. Ik liep naar mijn fiets in de gietende regen en vertrok voor de racefiets proef van 42km. Het regende zo hard dat je de putten in de weg zelfs niet kon zien. Ik kwam niet echt in mijn ritme en kreeg ook enorme koude. Op de grote weg naar La Roche was het lastig fietsen door de auto’s die enorm traag reden door het onweer. Hierdoor ben ik best wat tijd verloren. Mijn fietsproef kon ik verder afwerken zonder echt een gevoel van goede benen. Ik had ook een gevoel dat ik gewoon niet dichter naar voor kon schuiven.
Na de racefiets kwam het mountainbiken, dit ligt mij sowieso beter. Ik kreeg de kans om met een Granville 27.5 te rijden en dit beviel mij enorm. We kregen de eerste 10km een eenvoudig mountainbike parcours met veel klimmen, we moesten ook de Ourthe rivier enkele keren oversteken. Ondertussen hing ook een nieuw onweer boven ons heefd. Het was een bijzonder vreemt moment om tijdens het mountainbiken en afzien de blieksem te zien en horen inslaan. Na de eerste 10 eenvoudige kilometers, kwamen nog 5 zwaardere. Een prachtige omloop met heerlijke padjes waar ik me super voelde met mijn 27,5. Hoewel het mountainbiken vlot ging, kon ik slechts op het einde van het mountainbike gedeelte enkele mensen inhalen. Ik lag ondertussen in een 12e positie bij het ingaan van de trail run.
Speaker Hans Cleemput riep me nog na dat top 10 haalbaar moet zijn. Hij spreekt/roept nu zonder micro want door een blikseminslag was er geen elektriciteit meer. De trailrunning bestond uit 10km padjes en trappen op en af klauteren en een sprong van 4meter in het water om dan met loopschoenen aan 100m over te zwemmen. Sinds ik gestart ben met triathlon lijkt het mijn handelsmerk om stevig door te lopen en op het einde nog wat volk op te rapen. Zo kan ik van positie 12 naar plaats 8 lopen en is de top 10 inderdaad een feit.
In de laatste rechte lijn zag ik daar plots 2 blauwe Reevax pakkjes blinken. Stekkie en Pepe waren van Luxenburg naar Nisramont gefietst om te supporteren voor mij. Een fijne verassing die ik enorm kon waarderen. Ondertussen kon ik hen toch ook eens kennis laten maken met extreme triathlon …
Als besluit kan in nemen dat ik geen super dag had en dus erg tevreden ben met een 8ste plaats in een toch wel heel sterke top 10. Ik zal en kan nog heel veel en lang navertellen over deze wedstrijd en de helse omstandigheden. Graag wil ik mijn vader bedanken voor het vroege opstaan en supporteren !