Slechte dag BK 1/2 Eupen

Na een goede prestatie in de Nisraman wilde ik absoluut nog graag deelnemen aan het BK ½ triathlon in Eupen. Ik wist op voorhand dat dit waarschijnlijk te zwaar zou zijn maar wilde dit toch proberen om ervaring op te doen. Na de Nisraman was ik drie tot vier dagen niet echt lekker en leek ik af te moeten zien van deelname in Eupen. Naar het einde van de week toe, voelde ik me wat sterker en besloot ik toch te starten in Eupen.

Na Eupen neem ik alvast een maandje relatieve rust die ik echt nodig heb. Ik kom uit een lange en zware winter waarin ik misschien iets te weinig rust heb ingelast omdat ik zoveel mogelijk ervaring wilde opdoen in mijn eerste triathlon jaar.

Ik had het geluk dat ploegmaat Dimitri mij vergezelde naar Eupen. Dimitri wilde wel eens graag zien wat zo een BK ½ allemaal inhield. Voor mij was dit super dat Dimitri mij kwam begeleiden.

We gingen van start met een 500 personen in het stuwmeer van Eupen. Onder luide muziek en naast de enorm hoge stuwdam vertrokken we voor 1.9 km zwemmen,  ditmaal met pak. Voor mij verliep het zwemmen niet echt goed. Er werd veel getrokken en ik kon nergens echt rustig in een groepje zwemmen. Totaal geen leuk gevoel, te meer daar ik hier reeds merkte dat het een loodzware dag zou worden.

Eens op de fiets verliep het ook niet erg vlot. Het was een wirwar van fietsers en ik durfde en kon niet dieper gaan. We reden de omloop langs het meer, wat steeds klimmen en dalen was. Een prachtige omloop op een belangrijk detail na: een verschrikkelijke asfalt zorgde ervoor dat ik in elk putje of dergelijk precies een paar centimeter van mijn zadel werd gehoffen. Dit was zeer lastig en maakte het fietsen nog zwaarde. Het fietsen verliep niet bijzonder goed, maar ook niet bijzonder slecht. Ik vermoedde op dat moment ergens rond een 100^e plaats te rijden. Op dat moment had ik nog in mijn achterhoofd dat ik met het lopen nog wel enkele plaatsen zou kunnen goedmaken, dit bleek de laatste tijd immers mijn beste discipline te zijn.

Na 85km fietsen, kon ik aan de heuvelachtige halve marathon van 21km beginnen. De eerste km loop ik altijd een beetje rustig om nadien het tempo op te drijven. Maar vandaag voelde ik dat dit zeker niet zou gaan, het was stilaan op en het looptempo kon niet worden opgedreven. Ik moest slim zijn en de weinige energie die ik nog had spreiden om een enorme klop (met als gevolg DNF) te voorkomen. Ik liep bijzonder traag en veel deelnemers haalden me dan ook nog in. Ik kwam volledig op met 4u40 over de finish als 95^ste algmeen.

Velen verklaarden met gek dat ik de dag ervoor de korte triathlon in Rijkevorsel liet staan voor een zware triathlon in Eupen. Tot op heden heb ik nog geen seconde spijt van deze beslissing. Ik ging naar Eupen om te leren in functie van mijn wedstrijd volgend jaar in Zurich en ik heb veel bijgeleerd. Ook al weet je dat het stilletjes aan op is, je probeert toch steeds alles uit de kast te halen voor een zo goed mogelijk resultaat. Na vele goede prestaties het voorbije jaar, was het in Eupen helaas minder maar ik ben toch fier dat ik in mijn eerste jaar mijn eerste twee ½ triathlon tot een goed einde kon brengen !

Vanaf september werk ik weer samen met mijn oude trainer Michel Geerinckx. Samen stippelen we de beste weg uit om volgend jaar Zurich tot een goed einde te brengen