Vandaag stond ik aan de start in de cross duathlon te Wommelgem, een wedstrijd die aan zijn tweede editie toe was. Met wereldkampioen Thimoty Van Houtem en Bert Jamaer stonden enkele kleppers aan de start. Door mijn zoontje is het trainen anders dan vorig jaar, dus ik had totaal geen idee wat ik kon verwachten.
Bij het verkennen zag ik een lastige omloop op het binnen fort met veel draaien en keren en op en af. De lus aan de buitenzijde was dan weer snel en beuken tegen de wind. Het zou moeilijk zijn om alleen weg te rijden.
Van bij het startschot waren we met Van Houtem en Jamaer weg tijdens het lopen. Bert zette veel druk en liep erg snel. Ik had het lastig maar voelde me wel goed. Een hoger tempo zoals vorig jaar in Retie lukte nog niet.
In het mountainbiken besloot ik mijn eigen tempo te rijden. Ik loste van Houtem en Jamaer. Maar in mijn zog zag ik Driessen en Vos terugkeren. Alleen rijden had weinig zin. Een ontzettend sterk rijdende Vos reed 3 ronden vol door. Ik moest niet overpakken want dat was iets te snel en eigenlijk had ik er ook baat dat we samen bleven met drie. Op het technische gedeelte reed ik vaak wel op kop om overzicht te houden. We reden na drie ronden met drie de wisselzone in.
Ik kon met het lopen vrij snel een kloof slaan en de controle houden op kop. Een sterke Driessens liep achter mij maar ik had voldoende voorsprong. Enkele een loslopende hond beet nog bijna in mijn been. Ik kon ook nog net een sterk opzettend duo achter mij houden om eerste algemeen te worden.
Graag wil ik een sterk fietsende Vos bedanken voor het tempo beul werk. Hij maakte de kloof met nummer vier Jamaer groot genoeg zodat we zeker met drie op het podium stonden.
Ramses deed ook mee en liep een sterke 1e loopproef. Zijn conditie is in opbouw naar zijn IM Maastricht.