Ironman 70.3 Luxemburg

Dit weekend stond mijn groot triathlon doel van 2016 op het programma. Groot was mijn ontgoocheling dat eerder deze week het nieuws kwam dat het een duathlon zou worden. Eens in Luxemburg zou blijken dat de Moesel rivier eerder weg had van een bruine wildwaterbaan dan een rivier waarin gezwommen kon worden. De beslissing was dan ook niet meer dan logisch maar het blijft wel spijtig. Mentaal waren we klaar voor de wedstrijd: 6 km lopen, 90km tijdrijden en 21km lopen.

Samen met ploegmaat Wim zakte ik af naar Remich te Luxemburg. Met enkele andere kameraden verbleven we vanaf vrijdag in een gasthaus zodat we op voorhand alles goed konden plannen. Het weer zat enorm tegen en het was meermaals schuilen voor regen en onweer de dag voor de wedstrijd.

Aangezien het een duathlon werd, was het moeilijk inschatten hoe ik de wedstrijd zou moeten inplannen. Het zouden 27 loopkilometers worden en dat is niet niets … Ik sprak af om samen met Wim de eerst 6 kilometer te lopen. Echt te diep gaan wilde ik niet aangezien ik bang was de rekening te krijgen in de 2^e run na het fietsen.

Wim liep perfect een 3.40 de km en zo liepen we samen vlotjes de eerste 6km. Spijtig genoeg kuste ik even de Luxemburgs bodem in de enige bocht in het loopparcours om een keerpunt te nemen. Een zwaar geschaafde knie met wat bloed, maar gelukkig bleef het enkel bij wat pikken. Wim en ik konden er nog om lachen. Eens in de wissel hoopte ik samen met Wim te fietsen. Ik maakte een vlotte wissel maar vond Wim nadien niet meteen. Ik gaf wat extra gas omdat ik dacht dat hij voor mij zat, maar zag hem ook niet bij het keerpunt enkele kilometers verder. Nadien bleek dat Wim 5.20 verloor met een ontplofte achterband. Wim zette uit de achterban een bijzonder sterke wedstrijd neer. Eigenlijk zat daar veel meer in voor hem!

Tijdens het fietsen kregen we een paar hevige buien maar toch fietste het erg vlot. De aanloopstrook was 40km plat om dan een zware 40km voorgeschoteld te krijgen. Lastige bergjes en heuvels wisselden elkaar af. Door de wind was het heel zwaar klimmen. Ik spaarde mijn energie niet en gaf me volledig.

Ik kwam vermoeid de fietswissel binnen maar meestal gaat mijn 2^e loop wel goed. Maar toch was het met de extra loopkilometers van in het begin nu bang afwachten. In de wissel stonden, buiten de pro mannen, slechts een 20 tal fietsen. Dat zag er alvast goed uit…

Ik liep vlot de wissel uit maar voelde direct dat iets extra er niet meer inzat. Ik koos een tempo dat ik hoopte 3 rondes aan te kunnen houden, met een alles of niks in de laatste ronde. Het lopen was anders dan anders… Ofwel omdat ik harder fietste of anders omwille van het extra lopen. Ik telde de kilometers af want zag af, maar ik vertraagde niet. Ik kon nog wat volk oprapen en op het einde nog een beetje versnellen.

Ik werd algemeen 30^e, 15^e agegrouper en 5^e in mijn reeks 30-34. Een kleine ontgoocheling dat ik 2 minuten tekort kwam voor het podium. Aangezien ik niet direct weet waar ik het anders zou hebben moeten aanpakken, moet ik tevreden zijn. Een beetje geluk voor een agegroup podium hoort er soms bij …